مراجعه به روانپزشک یا روانشناس

امین میرموسوی

مشاور ارشد خانواده و موسس کلینیک

مراجعه به روانپزشک یا روانشناس

مراجعه به روانپزشک یا روانشناس سوالی است که هر روزه مردم از ما می پرسند.

اینکه من نمی دانم برای افسردگی ام پیش روانشناس بروم یا روانپزشک؟ و سوالاتی از این قبیل

بحث را طولانی نمی کنم. ببینید ما زمانی به روانپزشک می رویم که با دو دسته مشکل مواجه باشیم

• اختلالات شخصیت
• اختلالات خُلقی

و در هر دو طبقه بندی فوق، اگر نشانه های بالینی شدید باشد مراجعه می کنیم.

به طور کلی ما باید چند فاکتور را برای مراجعه به روانپزشک لحاظ کنیم.

اما قبل از پرداختن به این موضوع بد نیست بدانیم روانپزشک چه کار می کند؟

روانپزشک چه کار می کند؟

کار روانپزشک بررسی بالینی نشانه های بیماری است و بر اساس آن اقدام به تجویز دارو می کند.

تفاوت عمده کار روانپزشک و روانشناس این است که مشاوران و روانشناسها وقت بیشتری برای گفتگو می گذارند.

پس شما اگر یک سینه پر از حرف دارید به روانپزشک نروید و به روانشناس مراجعه کنید.

البته برخی از آنها زمان بیشتری برای گفتگو و سبک شدن مراجع صرف می کنند و این قابل تحسین است اما تصور اینکه 45 دقیقه وقت برای شما گذاشته شود، دور از ذهن است.

خب، حالا بپردازیم به موضوع برخی فاکتورهای تشخیصی

فراوانی نشانه های بالینی

شاید اول بپرسید نشانه های بالینی چیست؟

شما وقتی احساس افسردگی می کنید یکسری نشانه دارید مثل گریه، بی اشتهایی، خنده های زیاد، تفکر خودکشی.

اینها نشانه های بالینی هستند یعنی در رفتار و عملکرد شما خود را نشان می دهند.

حالا اگر تعداد نشانه های بالینی زیاد باشد یعنی فراوانی آن قابل توجه باشد و در طول دوره ای مثلا دو هفته یا یک ماه اخیر، بیشتر این نشانه ها را تجربه کردید، و اغلب -نه هر از گاهی- درگیرشان بودید، ضرورت دارد ما به روانپزشک مراجعه کنیم.

شدت

وقتی نشانه های بالینی شدید باشد و در کنار آن هم، فراوانی قابل توجهی داشته باشد، موجب می شود عملکرد روزمره مختل شود.

کیفیت کارتان افت می کند. انتقاد از شما زیاد می شود، به طور کلی بازدهی قبل از این دوران را ندارید.

پس شدت را اینگونه بسنجید.

شیوه ای دیگر برای اینکه بفهمیم در ابتدا کدام یک حالمان را بهتر می کنند و به روانپزشک مراجعه کنم یا روانشناس؟

گاهی یکی از نزدیکان یا اعضای خانواده مراجع کننده ای با مـن تماس می گیرند و می پرسند که نمی دانیم به روانپزشک برویم یا روانشناس؟

من به غیر از توضیجات بالا، این پاسخ را می دهم که ببینید مراجع کننده چه نیاز دارد؟

دوست دارد حرف بزند؟

می خواهد سبک شود با شنیده شدن، به نزد مشاور و روانشناس بروید.

اگر حال بد بیـتابش کرده و احساس می کند با حرف زدن آرامش نمی گیرد و هر لحظه ممکن است خطری را متوجه خود یا دیگری کند، به روانپزشک بروید.

اگر به روانپزشک در حال حاضر دسترسی ندارید(مثل ایام تعطیل) به اورژانس مراجعه کنید.

این در صورتی است که نشانه های بالینی بسیار شدید و زیاد است به خصوص برخی نشانه ها مثل افکار خودکشی یا آمادگی برای اقدام.

چطور بفهیم که بیمار ما ممکن است خودکشی کند؟

به صحبتهایش دقت کنید. چقدر ناامیدانه است؟

آیا سابقه قبلی داشته یا خیر؟

در روزهای اخیر چقدر به خودش رسیده؟(زیبایی، خرید، قدم زدن و نشانه هایی از این قبیل)

آیا سکوتهای طولانی و تنها ماندن یا اصرار به بسته بودن در اتاقش داشته؟

آیا در لوازم شخصی و اتاقش یا کمد، وسایل مرتبط با خودکشی پیدا کرده اید؟(طناب، سرنگ، چاقو، مقدار زیادی قرص)

فکر می کنم تا اینجا متوجه شده اید که ما برای مشکلاتی که نشانه های شدید با فراوانی بالا ندارند به روانپزشک مراجعه نمی کنیم.

اما اگر به روانشناس مراجعه نکنیم، یقینا سر و کارمان با دارو درمانی و روانپزشک خواهد بود.

پذیرش کلینیک مشاوره شرق تهران: 02177249607  -- 02177450159

نشانی کلینیک: میدان رسالت -خیابان هنگام-خیابان فرجام- بعد از میدان صدم -ساختمان پزشکان نگین-طبقه 5- واحد20

دو دقیقه مانده به رابطه ی خوب

دانلود 2 دقیقه مهارت آموزی در رابطه زناشویی

نشانی کلینیک: میدان رسالت- خیابان هنگام- خیابان فرجام- بعد از میدان صدم-ساختمان پزشکان نگین-طبقه 5 واحد 20

پذیرش: 02177249607                  02177205873                             02177450159

مسئولیت فردی در ازدواج

امین میرموسوی(مشاور و موسس کلینیک)

مسئولیت فردی در ازدواج

بایدها و افکاری که به نحوی، «باید» در آن به شکل نهفته یا آشکار وجود دارد، منبع اصلی عصبانیتِ شما هستند. وقتی شما می گوید:

 باید با من با احترام صحبت می کرد... فقط خودتان را عصبانی می کنید؛ 

حالا فکر کنید با خودتان بگویید: 

می توانست مودبانه تر صحبت کنه... اینجا به جای هیجان خشم، احساس ناراحتی و افسوس تجربه می کنید.

این یعنی اصل مسئولیت شخصی  شما در موقعیت ها؛ یعنی:1- خود شما مسئول ناراحتی خودتان هستید 2- این شما هستید که برای برآورده شدنِ بهتر نیازهای خود باید راهکارهای مقابله ای را تغییر دهید.

حالا با همین دید به ارتباط بین فردی می پردازیم. موقعیتهایی مثل ارتباط با همسر که موجب ناراحتی می شود و گاه تا مشاجره پیش می رود. برای پرهیز از این مشکلات، اصول زیر را درنظر بگیرید:

1-هر فردی خودش متخصص نیازهای خودش است. 

شما بهتر از همسرتان می دانید که چه چیزی شما را ناراحت می کند و چه چیزی خوشحال؛ این یعنی، شما ، خودتان بر ذائقه ها، ترجیحات، تنفرات و لذتهای خود آگاه هستید.

2- همسرتان در نیازهای خودش متخصص است.

این وظیفه ی همسرتان است که بر نیازهای خود تاکید کند و بداند که چطور می تواند نیازش را بیان کند تا شما متوجه خواسه هایش شوید او و شما ، هر یک مسئول نحوه بیان صحیح نیازهای تان هستید و از طرفی همسرتان مسئول مراقبت از شما نیست اگر او «همیشه»نیازهای شما را در اولویت قرار دهد، نیازهای خودش تامین نمی شوند.

2- نیازهای افراد گاهاً در تعارض با هم قرار می گیرد.

این یک واقعیت اساسی و غیر قابل اجتناب است مثل اینکه شما از سر کار برمی گردید و خسته هستید، همسرتان خسته است ولی با گردش خستگی اش رفع می شود. بسیاری افراد به دنبال شریک زندگی می گردند که در این نیازها با هم شباهت داشته باشند، فراموش نکنید که به طور کامل موفق به چنین انتخابی نمی شوید و درجه ی سازگاری و انعطاف شما حرف اول را در توانایی های شما می زند.

3-میزان رضایتمندی و شادی شما به موثر بودن راهکارهای شما برای برآورده ساختن نیازهای اصلی تان بستگی دارد.

اگر زمانی که پاسخ مناسب از همسرتان دریافت نمی کنید، همچنان با غر زدن و سرزنش به ادامه ی رفتار خود و بیان خواسته ها بپردازید چیزِ متفاوتی بدست نمی آورید بلکه می بایست راهکارهای جدیدی امتحان کنید.

نشانی ما: میدان رسالت- خیابان هنگام- خیابان فرجام- بعد از میدان صدم- ساختمان پزشکان نگین-طبقه 5 واحد 20

پذیرش کلینیک: 02177249607

ملاک های انتخاب همسر

نوشته: میرموسوی(مشاور و موسس کلینیک)

ملاک های انتخاب همسر

چشم پاکی، سر به زیر بودن، نگاه بد نداشتن، به گناه اعتقاد داشتن و امثال اینا، اصطلاح ها و ویژگی های قشنگی است که برای انتخاب همسر طبیعتاً باید در نظر گرفته شود.

 اما این ویژگی ها لزوماً توصیف کننده ی " اخلاق خوب" و "پاک" ، "معتقد بودن" ، "محکم بودن" و یا خانواده ی اصیل و نجیب نیست!

بلکه ممکن است نشانه ی آدم های "دُگم و متعصب" باشد، انسانهایی که در قفس افکارِ خود زندگی می کنند و شریک زندگیشان را هم به زور می خواهند در آن قفس نگه دارند.

فراموش نکنیم که مذهبی بودن با متعصب بودن فرق دارد؛ متعصب بودن، خطرناک است! مذهبی بودن زیبا.

در ازدواج و شناخت ویژگی های رفتاری و شخصیتی بیشتر دقت کنیم!

نشانی ما: میدان رسالت-خیابان هنگام- خیابان فرجام- بعد از میدان صد- ساختمان پزشکان نگین-طبقه 5 واحد 20

پذیرش کلینیک مشاوره شرق تهران: 02177249607