امین میرموسوی(مشاور و موسس کلینیک)
سلامت خانواده در گرو چیست؟
اینکه می گویند همسران در مقابل فرزندان با هم بحث نکنند، بلکه بحث را به فضایی دیگر هدایت کنند ، درست است.
اما گاهی این شیوه مدیریت از دست در می رود، ضمن اینکه گاهی ما در مورد برخی مسائل به گونه ای واکنش نشان می دهیم که فکرش را نمی کنیم فرزندمان چه درکی ممکن است از آن داشته باشد.
اگر مرزهای بین زن و شوهر ضعیف باشد یا همسران سیاستهای مدیریت و پیش بینی مشکلات را نداشته باشند، چه خطری نظام خانواده را تهدید می کند؟
اگر از فرزندان به عنوان "کودک" یاد کنیم می دانیم که یادگیری آنها بر اساس الگوی مشاهده ای است،یعنی آنچه که می بینند را الگو قرار می دهند.
حتی تا نوجوانی این خطر وجود دارد. پس عدم اقتدار والدین می تواند در سن کودکیِ فرزندان، خطر جدی تری به دنبال داشته باشد.
زن و شوهری که خود را یا خانواده های یکدیگر را مقابل فرزندان به باد انتقاد می گیرند ممکن است فرزندان شان هم همین کار را بکنند.
وقتی والدین اقتدار کافی را برای بچه های خود نداشته باشند، گاهی بچه ها نقش والد را بازی می کنند
و در نتیجه آنها را یا خانواده هایشان را توهین و تحقیر می کنند.
پدر و مادری که اقتدار خود را از دست داده باشند ممکن است به جای خویشتن داری، واکنش های تدافعی شدیدی نشان دهد.
مثلا همسران یکدیگر را متهم کنند که چرا من را نزد بچه ها نالایق جلوه دادی؟رفتاری که به تشدید مشاجره دامن می زند و وضع را بدتر می کند.
اصلاح رفتار و تغییر امکانپذیر است، پس نباید نگران شد و کار را خراب تر کرد.
در این مرحله آموزش و مشاوره خانواده، تغییر را ممکن می سازد.
اما یک نکته وجود دارد!
هر چه مشکلات پیش آمده در اثر تداخل مرزها بیشتر باشد و زمان طولانی تری از آن گذشته باشد و فرزندان در سن کم باشند، معمولا فرایند اصلاح و تغییر، زمان برخواهد بود.
گاهی شدت مشکل بسیار زیاد است.
به مثال زیر دقت کنید:
بین زن و شهر فاصله ی عاطفی بسیار زیادی ایجاد شده تا حدی که رابطه جنسی وجود ندارد و از طرف زن و شوهر یا یکی از طرفین، هیچ تمایلی وجود ندارد.
کودک خانواده از فرصت استفاده کرده و خود را وابسته به مادر می کند، به هیچ وجه نمی خواهد به اتاق خوابش برگردد، در صورت اصرار، نشانه های بدخلقی شدید یا اضطراب ابراز می کند. او حالا پدر خانواده را از مجموعه زن و شوهری بیرون رانده.
اگر تکلیف رابطه ی زناشویی مشخص نشود و به همین روال ادامه پیدا کند، این کودک در طول روز و سایر تکالیف خانواده صاحب نظر خواهد بود و نقش والدی را ایفا خواهد کرد.
در چنین مثالهایی هر چه وضعیت طولانی تر شود، درمان سخت تر و کودک مقاومت بیشتری نشان خواهد داد.
شاید باور نکنید شدت مشکل گاهی چنان زیاد است که کودک مادر را تهدید می کند که اگر من با تو در اتاق خواب نباشم، تو را می کشم!
شاید از یک خانواده تصور به این سختی نداشته باشیم، اما به اعتقاد من خانواده برای خود حکومتی است که سیاست های خرد و کلان بسیاری دارد که بر سرنوشت تک تک اعضای آن تاثیر می گذارد.
لازم است والدین اقتدار خود را حفظ کنند، جایگاه فرزند بزرگتر و سپس فرزندان بعدی در آن رعایت شود.
پذیرش کلینیک مشاوره میرموسوی: 02177249607 -- 02177450159
نشانی: میدان رسالت- خیابان هنگام- خیابان فرجام- بعد از میدان صدم- ساختمان پزشکان نگین طبقه 5 واحد 20