مهارت های ارتباطی کمیاب!

نوشته: میرموسوی(مشاور و موسس کلینیک)

مهارت های ارتباطی 

داشتم کتابی می خواندم در مورد مهارت های ارتباطی بین زن و شوهر، رسیدم آنجا که نوشته بود:

 وقتی همسرتان شاکی است ، از خانواده، مشکلات کاری یا همین ارتباط زناشویی او را به دادن اطلاعات بیشتر دعوت یا تشویق کنید با گفتن جملاتی مثل: راجع به آن موضوع بیشتر صحبت کن... دلم می خواد در این باره بیشتر بدانم و ... .

خنده ام گرفت؛ خنده تلخ؛ آخر اگر کسی که شاکی است مرد باشد، در آن صورت خانم به جهت اینکه از طریق گفتگو مایل به ادامه رابطه هست این تکنیک را به احتمال زیاد انجام می دهد؛ 

اما مشکل آن جاست که فرد شاکی خانم باشد، در این صورت مشکل بتوان فرض کرد که مرد ایرانی برای گفتن چنین جملاتی وقت بگذارد یا زمان داشته باشد و اگر هم دارد چون دقایق طولانی وقت خود را گذاشته روی تلگرام و وب گردی یا مشغله فکری، تمایلی به دعوت خانم به گفتگوی بیشتر نشان نمی دهد.

- در خوشبینانه ترین حالت که کمیاب است چون گوهر ناب، تکنیک فوق از سوی آقایان برای کاهش ناراحتی همسرش انجام می شود، که جای شگفتی خواهد داشت و تحسین.

- در وضعیتی دیگر که بیشتر رایج است همان طور که مرد سرش پایین است، حالا به چه کاری مشغول است، کاری نداریم می گوید: بگو گوشم با تو هست... که به ندرت رضایت خانم جلب می شود؛ اما.... خب، کاچی به از هیچی.

- در بدبینانه ترین حالت که متاسفانه آن هم رایج است ولی نسبتش فرق می کند مرد خیلی حوصله به خرج دهد، می گوید: باز چته؟ در اصل می تواند به این معنی باشد گوشم با تو هست اما راجع به آن موضوع  کمتر حرف بزن!

حالا اگر یادتان آمد اصل تکنیک چه بود!!؟

 پذیرش کلینیک: 02177249607

نشانی کلینیک: میدان رسالت- خیابان هنگام- خیابان فرجام- بعد از میدان صدم ساختمان پزشکان نگین- طبقه 5 واحد 20

«مهارت های گوش دادن ، مهارت کنترل فکر وهیجان را بیاموزیم»

خب ، خدا رو شکر همش من مقصر نبودم

دیدی تو هم اشتباه داشتی

آررره ، تو مشکل داری تو برو پیش روانشناس

کی مقصره آقای دکتر...؟ نه انصافاً کی مقصره؟

ذهن هایی دور از اندیشه!

متاسف هستیم این عبارت ها رو از مردم می شنویم؛ عبارت هایی که فقط بوی ناپختگی می دهد و اینکه شخص برای خودش تصوراتی درست کرده و آنها را بیان می کند؛ حاضر نیست فکر کند که آیا آنچه تصور می کند درست است؟ آیا شیوه بیانش همین است؟

ما برای دقیق ندیدن، گوش نکردن و حدس زدن و سرانجام فرضیه ای ساختن و با آن  به عنوان حقیقت رفتار کردن، بهای سنگینی می پردازیم. 

«مهارت های گوش دادن ، مهارت کنترل فکر وهیجان را بیاموزیم»

اینها مثل همان باورهایی است که برای ازدواج به مشاوران مراجعه می کنند که مشاور در همان یک جلسه تشخیص دهد به درد هم می خورند یا خیر!!!

که پیش از این گفتیم پاسخش نزد ما نیست؛ نزد رَمّال است!