از سری مهارت های زناشویی

نوشته: میرموسوی(مشاور و موسس کلینیک)

کوتاه آمدن کافی نیست...!

بسیار می شنویم از اشخاصی که به ما مراجعه می کنند و درگیر مشکلات خانوادگی و مشاجره ها هستند که در برابر مشکلات شریک زندگی شان می گویند، " باز هم من کوتاه آمده ام"

متاسفانه این جمله زمانی شنیده می شود که کاسه صبر سر آمده و طاقت همراهی با مشاور کم شده است. پس یک مشکل این جاست که ما روانشناسان نیاز به زمان داریم برای بررسی مشکل و وقتی شما به این احساس می رسید بیم آن می رود که نتوانید با ما همراهی کنید.

از طرفی دیگر انتظار دارم کمی منطقی فکر کنید:

- کوتاه آمدن شما لزوما منجر به حل مشکل نمی شود.

- کوتاه آمدن شما لزوما باعث تغییر شریک زندگی تان نمی شود.

- شریک زندگی شما لزوما در برابر کوتاه آمدن شما به بینش و طرز فکر متفاوتی نمی رسد چون ممکن است آن قدرها روشنفکر نباشد، یا تحصیلات مناسبی نداشته باشد یا چندان اهل مطالعه نباشد، که از کوتاه آمدن شما چیزی دستگیرش شود. پس از چه کسی انتظار دارید؟ باید با تدبیر متفاوتی کار کرد.

- و البته ممکن است شریک زندگی شما چندان از مهارت های زناشویی چیزی نداند که متوجه کوتاه آمدن شما شود، در این مرحله نیاز است یک مشاور به بیان تجربه های زندگی مشترک و آموزش به شریک شما بپردازد تا بلکه تغییری ایجاد شود.

پس کوتاه آمدن یقینا باید همراه با گفتگو ها و برنامه های درمانی و مشاوره ای باشد تا فرصتی تلقی شود برای تغییر، که اگر نشد، آن موقع بدون تجربه ناراحتی زیاد، تصمیم بگیریم.

تلفن پذیرش کلینیک: 02177249607