زغال رابطه را فوت کن!

امین میرموسوی

(مشاور خانواده و موسس کلینیک)

زغال رابطه را فوت کن!

اینطور نیست که اگر دو نفر عاشق هم هستند و همه چیز در زندگی شان بر وفق مراد پیش می رود، به همین روال ادامه پیدا کند.

حوادث زندگی و مشکلات بین فردی به مرور باعث می شود شدت عشق در یکی از طرفین رابطه یا هر دو کاهش پیدا کند.

من ندیده ام زوجی مراجعه کنند و بگویند اگر روزهای اول آشنایی مان، نمره عشقمان از 10 نمره 9 یا 10 بود، الان هم که چند سالی از زندگی می گذرد، همین نمره را می گیرد.

خب،  قاعدتا نمره عشق افت می کند. اما اگر بخواهم ساده بگویم،  رابطه ای پایدار می ماند که این نمره کم، قابل افزایش باشد.

معمولا دو ویژگی موجب شکست در زندگی  شده و نمره  ای که همسران به عشق می دهند قابل ارتقا نیست.

یکی ویژگیهای شخصیتی و فرهنگی متفاوت 

و دوم، برخوردار نبودن از مهارتهای کافی

کار با دومی راحت تر است اگر دو  نفر مستعد پیشرفت باشند و ویژگیهای لازم مثل انگیزه، خلاقیت و انعطاف پذیری در شخصیت شان باشد.

تنها این موارد کمک می کند مشکلات را حل کنید، رابطه بهبود یابد و  در نتیجه عشق زنده بماند.

این ویژگیها و برخورداری از مهارت کمک می کند تا بتوانید ذغال رابطه را فوت کنید!

مگر نه زغال حرارت خودش را به مرور از دست می دهد. عشق هم همین است 

پذیرش کلینیک: 02177249607  -- 02177450159

نشانی کلینیک: میدان رسالت- خیابان هنگام- خیابان فرجام- بعد از میدان صدم- ساختمان پزشکان نگین-طبقه 5-واحد 20

مهارتهای حل مشاجره همسران

امین میرموسوی

مشاور ارشد خانواده و موسس کلینیک

مهارتهای حل مشاجره همسران

وقتی همسران با یکدیگر مشاجره می کنند و ما در کلینیک شاهد بحث آنها هستیم، چیزی که می بینیم این است که آنها به ظاهر بر سر مسائل خانواده ها، نحوه ارتباط دو نفری ، خشمها و ناراحتی ها و یا عصبی شدن یا عصبی بودنِ هر کدام بحث می کنند – نه اینکه بگویم این بحثها واقعی نیست!- بنابراین وقتی بیان می شود که همسرم عصبی است و وقتی ما در جلسه مشاوره این صحبتها را بررسی می کنیم به خصوص زمانی که مراجعان جلسات را ادامه می دهند متوجه می شویم این دو نفر مدتهاست فقط دعوا می کنند یا سکوت و قهر.

هیچ کدام پیام اصلی را نمی دهند!

و پیام اصلی این می تواند باشد که من و تو هر کدام ، حتی به زعم خودمان و برداشت خودمان، به هر حال داریم نقش "دهندگی" را ایفا می کنیم.

من همه اش دارم سرویس می دهم و چیزی دریافت نمی کنم؛ من میدم و چیزی نمی گیرم!

نفر مقابل هم یقینا همین برداشت را می تواند داشته باشد.

وقتی گیرنده نیستیم، فرسوده می شویم!

پس وقتی یک نفر می گوید: همسرم عصبی است! منِ مشاور نمی گویم تو چه کردی اون عصبی شده!؟

بلکه می گویم فرض کنیم او اینجاست، به نظرت می گوید علت عصبی بودنش چه می تواند باشد.

یا ممکن است بگوید شوهرم چه می کند که عصبی می شود{این قسمت را با لبخندی می گویم، برای راحت بودن مراجع}

چرا این شیوه سوال را مطرح می کنم؟

چون گاهی برای تغییر رفتار نیاز است بازخورد اطرافیان را بگیریم، نمی گویم حتما درست می گویند اما فرصت فکر کردن به خودمان می دهیم، بشنویم و مدتی فکر کنیم.

در مرکز مشاوره محاکمه نمی شوید!

کافی است همسران گارد نداشته باشند، نترسند و بدانند در مرکز مشاوره محاکمه نمی شوند!

پس وقتی تلاش کنند سهم خود را ببینند راحت تر موضوع قابل بررسی و حل می باشد. به هر حال رابطه است و رابطه یعنی دست کم سهمِ متقابل دو نفر.

برگردیم به بحث گیرندگی و دهندگی

پس، همسران مرتب دعوا می کنند و سعی می کنند دیگری را مقصر جلوه دهند در حالی که پیام اصلی چیز دیگری است و آنها انرژی خود را با دعوا هدر می دهند در حالی که پیام اصلی را نمی دهند.

و پیام اصلی این است که من یا تو مدتی است فقط می دهیم و چیزی از یکدیگر دریافت نمی کنیم.

این شیوه بهتر است همینجا تمام شود و دو نفر به همدیگر بگویند:

صبر کن ما می خواهیم چه چیزی احیانا به هم بگوییم!؟

که به جای آن تو ظرفها را با صدای بلند در جای خودش می گذاری،  زودتر از من می خوابی، بیشتر ساکتی ، سکس نداریم و....

پس فرمول را گفتم و اگر کمی تمرین کنیم ، مشکل حل می شود لااقل در قسمت اول حل می شود.

یعنی دو نفر پیام را بدهند و بعد ماجرا بر سر قسمت بعدی باشد و آن نپذیرفتن پیام نفر مقابل یا استنباط اشتباه

مثلا یکی به دیگری بگوید: من مدتی است از تو محبت نمی گیرم نفر مقابل بگوید: تو که من را همینطوری شناختی، آشپزی دارم، کار می کنم، بچه هست و...نمی رسم به اینکه همه کار کنم، چه کنم؟

تو پر توقعی!

شنونده باید خلاق باشد و زرنگ و از جمله بالا پیام را بیرون بکشد.

پیام این است که وقت نمی کنم، مگر نه شناگر قابلی ام!

راه حل این نیست که کار نکن، بلکه کمک دادن، راهکار است. قابل توجه برخی ها که سریع می گویند من از اول گفتم اگر کار کنی چه می شود؟ من که از اول با کار کردنت مخالف بودم....

اینها جواب نیست! پس این جمله ها را همین الان که این مطلب را می خوانید دور بریزید، شاید بعدا ارزش بررسی داشته باشد ولی الان، موقعیت، پاسخ همدلانه می طلبد.

در پایان، توصیه می کنم اگر نمی توانید پیامها را خوب استخراج کنید، حتما از مشاور و متخصص زوج درمانی کمک بگیرید.

پذیرش کلینیک مشاوره شرق تهران: 02177249607  -- 02177450159

نشانی: میدان رسالت- خیابان هنگام-خیابان فرجام-بعد از میدان صدم-ساختمان پزشکان نگین-طبقه 5 واحد 20

نشانی سایتهای کلینیک

http://familycounseling.ir

https://aminmirmousavi.com

ما روزی عاشق بوده ایم

امین میرموسوی

مشاور ارشد خانواده و موسس کلینیک

ما روزی عاشق بوده ایم

ما روزی عاشق بوده ایم ، باور کنید؛ الان هم عاشقیم ، اما اکنون چگونه زندگی می کنیم!؟

چقدر به رابطه اهمیت می دهیم؟ و قواعد و سیاستهای زندگی را چقدر رعایت می کنیم؟

چند بار بگویم وقتی دست و صورتت را می‌شویی، حوله خیست را نینداز روی تخت؟
وای. . . دوباره جوراب‌هایت را پرت کردی گوشه اتاق؟
نمی‌توانی وقتی داری دست و صورتت را می‌شویی یک آبی هم به جورابت بزنی؟

چند بار بهت بگم من‌این رنگ را دوست ندارم.

دقت کردی تو اصلاً به احساسات من توجهی نداری!
موقعی که حرف می‌زنم حواست کجاست؟

اینها جملاتی است که ممکن است بین هر زن و شوهری رد و بدل شود.

گاهی‌این‌قدر از دست همدیگر عصبانی می‌شوند که اصلا یادشان می‌رود گذشته‌ها، شاید هم یک روز قبل چه خاطرات خوبی با هم داشتند.

البته همه ی این فراموشکاری ها گاها از اشتباه های ساده و سهل انگاری ما ناشی می شود.

قابل توجه زوجهای جوان که تازه قصد ازدواج دارند!

معمولا عمده ترین مشکل افراد این هست که پس از مدت کوتاهی از زندگی جزئیاتی را فراموش می کنند یا رعایت نمی کنند که موجب کم رنگ شدن عشق می شود.

در صورتی که چنین اتفاقی بیفتد، انتقادها آغاز می شود، فرسودگی رابطه سرعت می گیرد و در بدترین شکل آن، طلاق عاطفی و یا خیانت پیش می آید.

قاعده ی زندگی را هیچگاه فراموش نکنید!

قاعده ی زندگی زناشویی بر این استوار است که سالهای نخست زندگی بر اساس عشق می گذرد و بعد خطر سراشیبی وجود دارد.

سوال این است:

درست جایی که خطر عادی شدن برایمان وجود دارد، چند مرده حلاجیم؟

آیا سیاست لازم را برای احیا و حفظ عشق داریم یا خیر؟

آیا به راحتی می گذاریم تا عیبهای ما رخ نماید و دلزدگی ایجاد کند؟
بنابراین برخی کارهای روزمره که پیش پا افتاده تلقی می شود می تواند چنین آسیبی به زندگی بزند.

و این مثالهای به ظاهر کوچک گاهی آنقدر زن و شوهر را از هم دور می‌کند که باعث می‌شود حتی حرف‌هایی به یکدیگر بزنند که روز اول آشنایی حتی به خواب هم نمی‌دیدند طرفش بروند.
در زندگی مشترک روزمره، چیزهایی فراموش می‌شود که روزی برایشان باارزش‌ترین چیزهای دنیا بود.

خستگی، بی‌حوصلگی و سختی‌های زندگی، گاهی باعث می‌شود هر کدام از زوج‌ها نتوانند آن طور که باید وظایف خود را در خانه انجام دهند

و ‌این، ممکن است باعث عصبانیت هر کدام از آنها شود.

راه‌های زیادی برای استحکام و پایدار ماندن روابط زن و شوهر وجود دارد که اگر هر از گاهی آنها را یادآوری کنیم، زندگی‌مان زیبا می‌شود.

درست مثل روزهای اول؛ شیرین!

چند تمرین…

با انجام ‌این تمرین‌ها و با افکار مثبت، می‌توانید روابط خود و همسرتان را مثل روزهای شیرین زندگی تغییر دهید.

ادامه مطلب را در سایت های کلینیک مطالعه کنید:

http://familycounseling.ir

http://aminmirmousavi.com

پذیرش کلینیک مشاوره شرق تهران: 02177249607  --  02177450159

نشانی کلینیک: میدان رسالت - خیابان هنگام- خیابان فرجام- بعد از میدان صدم- ساختمان پزشکان نگین-طبقه 5 - واحد20

زندگی زناشویی برایم عادی شده است!

امین میرموسوی

مشاور ارشد خانواده و موسس کلینیک

زندگی زناشویی برایم عادی شده است! این جمله اگر درد دل ابراز شده مستقیم افراد نباشد دست کم می توان گفت ظواهر زندگی زناشویی حکایت از این بحران دارد.

شریک زندگی و زندگی زناشویی در گیر و دار زندگی روزمره فراموش می شود.

چون فرد آنقدر با مسائل زندگی روزمره درگیر است که وجود همسر خود را بدیهی می بیند.

این نوع نگرش می تواند موجب ایجاد استرس، افسردگی و ناامیدی شود.

برای برخی افراد، همسر همیشه حاضر است و این یعنی وجودش عادی است تا حدی که اگر او گله کند که ما چرا حرف نمی زنیم، همسرش می گوید: خب چه بگوییم، حرفی نداریم.

و این جمله که مشخص است همواره توسط مرد بیان می شود برای یک زن بسیار آزاردهنده است.

این روابط جزئی از زندگی روزمره به حساب می آید و نوعی تکلیف و اجبار.

در حالی که دل طرف دوم به این خوش است که کسی را دارد که او را دوست می دارد.

نشانه های عادی شدن همسر و زندگی زناشویی

زمان مشترک

زمان مشترک آنها بدون کیفیت است و زمان با کیفیتِ خود را معمولا با دوستان خود و افراد دیگر سپری می کنند.

غالبا شاهد هستیم در اغلب زندگی های زناشویی اگر گفتگویی هست در مورد مسائل روزمره صحبت می شود نه گفتگویی احساسی؛

مگر زمان سکس یا مناسبتهایی مثل تولد.

به هر حال بیشتر یاد دو همخانه می افتیم تا زن و شوهر؛

ادامه مطلب در سایتهای کلینیک:

http://aminmirmousavi.com

http://familycounseling.ir

نشانی کلینیک: میدان رسالت- خیابان هنگام- خیابان فرجام- بعد از میدان صدم- ساختمان پزشکان نگین-طبقه 5 واحد20

پذیرش کلینیک: 02177249607   --  02177450159

مؤلفه های عشق سالم

امین میرموسوی

مشاور ارشد خانواده و مسئول کلینیک

مؤلفه های عشق سالم

باید باور و شناخت صحیحی از مؤلفه های عشق سالم به دست بیاوریم، موضوعی که بحث برانگیز است اما، جذاب! زیرا شناخت هر چه بیشتر آن کمک به پایداری زندگی زناشویی می کند.

شناخت درست و عمیق از یکدیگر

برای عشق ورزیدن به یکدیگر باید نفر مقابل، به خوبی شناخته شود.

در عشق سالم، فرد را به خاطر خودش می شناسند و دوست دارند نه به خاطر صرفا ویژگیهای جسمانی، ثروت و چیزهای دیگر؛

در عشق سالم، یک فرد با تمام نقصها و عیبهایش دوست داشته می شود.

احترام به یکدیگر

در عشق سالم، فرد فقط به دلیل اینکه بخشی از آروزهای برآورده نشده طرف مقابل است مورد احترام قرار نمی گیرد.

علاوه بر این، به دلیل اینکه کاملا شبیه به هم هستند نیز مورد توجه قرار نمی گیرد.

فرد مقابل به خاطر متمایز بودنش، مورد عشق و علاقه قرار می گیرد نه فقط به خاطر تفاوتهایش.

ادامه مطلب و مطالب بیشتر را در سایت کلینیک مطالعه کنید:

http://aminmirmousavi.com

http://familycounseling.ir

نشانی کلینیک: میدان رسالت -خیابان هنگام- خیابان فرجام-بعد از میدان صدم-ساختمان پزشکان نگین-طبقه 5 واحد20

تلفنهای پذیرش: 02177450159      ---  02177249607

به قواعد رابطه احترام بگذاریم!

امین میرموسوی(مشاور ارشد خانواده)

به قواعد رابطه احترام بگذاریم!

قبول کنیم که اغلب ما وقتی در رابطه ای هستیم که  اصرار به ماندن داریم در حالی که  نفر مقابل مایل به ترک است نمی توانیم واقع بین عمل کنیم.

در برخی موارد به شکلی افراطی رفتار می کنیم. 

غالبا به شکلی عصبی واکنش نشان می دهیم، کنترلی برخورد می کنیم، 

از نظر ما  "نشدن" وجود ندارد!

اصلا دلیلی ندارد!

اگر دو سال یا 6 ماه صرف رابطه و آشنایی شده باشد، به نظر ما حیف است که از هم بپاشد.(باور غیر منطقی شماره 1)

یعنی انگار اگر وارد رابطه ای می شویم که از نظر ما همه چیزخوب پیش می رود، حتما باید به ازدواج ختم شود.

خیر، چنین باوری مخصوص به خود ماست و هیچ سنخیتی با واقعیت ندارد و لزوما نباید مورد تایید دیگران قرار بگیرد.

این کنترل یا مالکیت، عشق عصبی است.

عشق عصبی، به برهم خوردن ارتباط عاطفی بیشتر کمک می کند تا حفظ آن؛

شما هر چند سال که روی رابطه ی خودتانسرمایه گذاری کرده باشید دلیل نمی شود که حتما آن اتفاقی که دوست دارید بیفتد.

واقعیتهای رابطه:

-ممکن است دو نفر شباهت و تفاهم بسیاری داشته باشند، اما موانع دیگری مثل مخالفت خانواده ها مانع از ازدواج شود!

پس بهتر است قبل از دلدادگی، همه شرایط را بسنجید؛ گاهی مخالفتهای خانواده شدید نیست؛ زود قانع می شوند. اما گاهی طولانی می شود و به بحث و مشاجره منجر می شود، ریسک برقراری چنین روابطی بالاست!

-اصرار به ادامه رابطه، گاهی نتیجه عکس می دهد!

-شرایط فقط قرار نیست از دید شما مورد تایید باشد، لطفا بپذیرید که دیگری هم حق انتخاب دارد.

اگر یکی از طرفین تصمیم می گیرد برای چند روزی از رابطه ای با چنین خصوصیاتی فاصله بگیرد، حق نداریم به شکلی کنترلی  آن را زیر نظر بگیریم؛ مرتب زنگ بزنیم، پیامک بدهیم، خلاصه، همانطور که گفتم به شکلی عصبی با رابطه برخورد کنیم.

اینها فقط کار را خراب تر می کند و نشان دهنده این است که ما شخصیت و هویت مستقلی نداریم، به شدت وابسته ایم، در رابطه شدیدا حل شده ایم.

در نتیجه توصیه می کنیم این افراد حتما برای کنترل هیجان و عشق عصبی خود، از مشاوران کمک بگیرند. این کمک برای برخورداری از رفتاری مستقل، شخصیتی پخته و حتی جذاب و دوست داشتنی مفیدو ضروری است.

کلینیک مشاوره میرموسوی: 02177249607   -- 02177450159  

نشانی کلینیک: میدان رسالت- خیابان هنگام-خیابان فرجام-بعد از میدان صدم-ساختمان پزشکان نگین-طبقه 5 واحد 20

شهامت چیست؟

امین میرموسوی(مشاور و  موسس کلینیک)

شهامت چیست؟

شاید اول بهتر است بدانیم که شهامت چه نیست؟!

هیجان هایی مثل ترس و اضطراب و احساس آسیب پذیری اغلب نشانه ی ضعف در نظر گرفته می شود.، شهامت، نداشتن چنین هیجانهایی است.

یا اینکه آنقدر این شهامت قوی باشد که با وجود اندکی ناراحتی، جرات عمل کردن داشته باشیم.

شهامت چه زمانی در رابطه ایجاد می شود؟

از اولین لحظات؛ از لحظه ای که خطر آسیب پذیری را به جان می خرید. تا دست کم علاقه تان را نشان دهید. 

هنر عشق ورزیدن