کلینیک مشاوره و روانشناسی  شرق تهران(امین میرموسوی)77249607

کلینیک مشاوره و روانشناسی شرق تهران(امین میرموسوی)77249607

با مجوز از سازمان نظام روانشناسی و مشاوره- تحت مدیریت امین میرموسوی( روانشناس مناطق عملیاتی جنوب کشور-شرکت نفت) مشاوره آنلاین، تلفنی و حضوری، خدمات تخصصی زوج درمانی و مشاوره همسران
کلینیک مشاوره و روانشناسی  شرق تهران(امین میرموسوی)77249607

کلینیک مشاوره و روانشناسی شرق تهران(امین میرموسوی)77249607

با مجوز از سازمان نظام روانشناسی و مشاوره- تحت مدیریت امین میرموسوی( روانشناس مناطق عملیاتی جنوب کشور-شرکت نفت) مشاوره آنلاین، تلفنی و حضوری، خدمات تخصصی زوج درمانی و مشاوره همسران

همدلی را در خانواده پرورش دهید

امین میرموسوی

مشاور و روانشناس

پروانه نظام روانشناسی:2208

از هر چه می گذرید، از همدلی نگذرید!

فرزند دار شدن آسان است! اما فرزند پروری کار هر کسی نیست! شما از کدام دسته هستید فقط چون می ترسید سن تان بالا برود و دلایلی از این قبیل دست به کار فرزند آوری شدید یا سعی می کنید قبل از بچه دار شدن، درست و حسابی مراقب رابطه عاطفی خود با همسر و ویژگی های اخلاقی تان باشید!؟ برنامه ریزی کنید، آینده نگری کنید. بی گدار به آب نزنید.

 به هر حال حتما مطلب گذشته ما را با عنوان 12سوالی که قبل از بچه دار شدن باید از خود بپرسید را مطالعه کنید

فعلا از این بحث بگذریم اما این بحث چه ربطی به همدلی داره؟ موضوع اهمیت دادن به نکات ظریفی در اخلاقیات و طرز رفتار و روابط ما در خانواده و جامعه است.

ربطش اینه که طرز صحبت شما با همسر و حتی در مورد سایر آدمها به شدت روی توانایی همدلی تاثیر می گذارد. حالا چرا همدلی مهم است؟

ما نمی توانیم در مورد دیگران راحت بگوییم مشکلات دیگران چه ربطی به ما داره؟ ما هم بخشی از جامعه هستیم و ارتباطهای بهم پیوسته ای داریم و اتفاقهایی در بخشهای از جامعه خواه ناخواه روی ما تاثیر می گذارد؛ دیگران از زندگی خود ناراضی باشند ویژگیهای خُلقی آنها روی ما رفتار و عملکرد ما تاثیر می گذارد؛ افسردگی در جامعه ای زیاد باشد یکی از نشانه هایش خُـلق تحریک پذیر و از کوره در رفتن است و این شما را هم بی نصیب نمی گذارد! پس خودمان را به کوچه علی چپ نزنیم و تمرینهایی برای پرورش همدلی در خانواده انجام دهیم:

*به دیگران اهمیت دهیم؛ هر چند کوچک اما یاد بگیریم برای دیگران کاری انجام دهیم. کودکان باید والدینی داشته باشند که در رفتار روزمره پدر و مادر نشانه های اهمیت دادن به دیگران آشکار باشد.

*بچه ها بدانند که وقتی از مدرسه بر می گردند در مورد اتفاقات مدرسه، روابطش با همسالان سوال می شود. اگر کودکی مشکلی داشته سوال شود که تو چطور می تونی کمک کنی؟ فقط بابت اینکه کمکی نکرده یا نتونسته، سرزنش نکنیم. اما مشوقش باشیم

*کودکان ببینند که بخشی از کارهایی که برای دیگران انجام می دهیم با همراهی آنهاست(کمک های نقدی و غیر نقدی به دیگران از طریق موسسات و یا به صورت فردی اما فرزندان هم مشارکت داشته باشند)

*همه بچه ها بالاخره درمورد اینکه همکلاسیشان بابت حادثه ای ناراحت بوده، صحبت می کنند والدین می توانند بپرسند او چه احساسی داشت؟ آیا برای تو هم مشابه این اتفاق پیش آمده و تو هم این احساس را تجربه کردی؟ چطور می تونی کمکش کنی؟

*مهربان بودن را تقویت کنید؛ در مورد احساسات خود با فرزند صحبت کنید و اینکه چطور کمکهای هر چند کوچک می تواند احساس حمایت و مراقبت به اعضای خانواده دهد( به این معنی نیست که کودک را سنگ صبور در نظر بگیریم! و از عضو دیگر خانواده با کودک درددل کنیم بلکه در مورد ناراحتی  اختلافهای خودمان با فرزندمان و احساسی که تجربه داریم صحبت کنیم)؛ ببینید موضوع اینه که از احساسی که تجربه میشه و نوع اون حتما صحبت بشه، تا کودکان با احساسات آشنا بشن و بدانند که چه احساسی را در دیگران بر می انگیزند


پذیرش کلینیک: 77249607     09036019760(پیام گیر واتس اپ و پیامک)

نشانی: انتهای آیت شمالی- خیابان فرجام-بعد از میدان صد-ساختمان پزشکان نگین-طبقه5-واحد20

مشاوره حضوری و تلفنی