گفتگو در روابط همسران

نوشته: میرموسوی(موسس و مشاور کلینیک)

- در گفتگوی خوب، قرار نیست حس کنید که از مواضع خود مرتب کوتاه می آیید.یک بار، دو بار، آخر سر از کوره در می روید و تازه خودتان بر چسب عصبی بودن یا مریض بودن می خورید.

دقت کنید و روی رفتار خودتان بازنگری کنید که امروز و پس از قرار ملاقات آیا من تحت تاثیر رفتاری، یا ظاهر شخص قرار گرفتم و از موضع خودم کوتاه آمدم؟

البته گاهی کوتاه آمدن از موضع به خصوص در بحثها یا برای توجه به علایق طرف مقابل بد نیست و گاها ضروری است اما جایی که منجر به این می شود که مکررا  خواسته ای را مطرح نکنید یا احساس کنید طرف مقابل مرتب سعی می کند خواسته های خود را به کرسی بنشاند و شما را در موضع کوتاه آمدن قرار دهد، اینجا جایی است که باید توقف کرد و تغییراتی را در رفتار ایجاد کرد.

- در گفتگوی خوب، جایی برای تهدید وجود ندارد. یا این کار رو کن یا آن به چشم نمی خورد، در گفتگوی خوب و سالم ، مدرک علیه کسی رو نمی شود. در یک ارتباط خوب، مشکلات خانواده ی طرف مقابل رابطه را به رخ نمی کشیم. بلکه تصمیم می گیریم در رابطه بمانیم یا نه.

- کسی که اصرار دارد صحبت های خودش را تموم کند و هیجان زیاد، سرعت بالای کلامی یا روانی کلام خوبی داره، بدون تپق حرف می زنه و در حین صحبت از شما سریع تر راه میره و نمی ذاره وسط صحبت وارد شوید، و حتی در پایان صحبت بیان می کنه آخیش... حالا تو بگو... باید با این اشخاص با احتیاط وارد رابطه شد و با احتیاط ادامه داد.

- تلاش برای وادار کردن به قبول نتیجه رابطه را بحرانی می کند. دیر یا زود طرف مقابل متوجه انگیزه های پنهانی می شود.

پذیرش کلینیک:02177249607

نشانی ما: میدان رسالت- خیابان هنگام- خیابان فرجام- بعد از تقاطع آیت و میدان صدم - ساختمان پزشکان نگین- طبقه 5 واحد 20