ما گپ نمی زنیم

نوشته: امین میرموسوی( مشاور و موسس کلینیک)

ما گپ نمی زنیم

(کلاهی که سرمان رفت)

نفس عمیقی کشید. انگار خالی شده بود ذهنش؛ 

خالی که نبود،

به هم ریخته بود، به هر حال آرام نبود؛ درخواست یک لیوان آب کرد.

اما چه آب نوشیدنی!! این روزها یک لیوان آب خوردن هم لذتی ندارد، بلکه مثل بقیه کارهایی که با سرعت از صبح تا شب به دنبال انجامش هستیم، نوشیدن جرعه ای آب هم انگار رفع تکلیفی است دیگر، مثل سایر تکلیف های روزمره 

کمی سکوت می کند تلاش می کند تا ذهنش منسجم شود، گویی همه را می خواهد یک جا بیان کند تا از شرش خلاص شود

مثل یک تکه زباله، چون این روزها مدام افکار درهمش را نشخوار می کند نمی داند از کدام یک شروع کند، فعلا از دکمه ای که از پیرهنش باز مانده بود، شروع کرد!!

همه چیز مثل سالادی درهم شروع شد، کم کم جمع و جور شد حالا کمی احساس مسلط بودن و تمرکز می کرد نه فقط تمرکز فکری، تمرکز روی احساسش، هیجان های پر فراز و نشیبش، با وجودی که حفظ ظاهر می کرد، با آن هیبت مردانه، اشکهایش سرازیر شد. چه گریه ای، چه های هایی...

های های گریه یک مرد را شاید فقط جنس خودش بشنود و ببیند نه همسرش!

سرتان را درد نیاورم، همه ی آنچه که گفتم بوی غریبی و فاصله می داد، فاصله عاطفی بین خودش با همسرش، خودش با فرزندانش؛ 

چون شب، همان دیرزمانی که همسرش با نارضایتی چشم به راه است همان دیرزمانی است که آن هم با خستگی، صبح می شود و دوباره...

همه اش این نیست و همیشه این نیست؛ 

یقینا ثانیه ها و دقایقی وجود دارد نه برای خواب، برای گپ زدن، گوهری که نباید بگذاریم به فراموشی سپرده شود. آنقدر ناب است که می توان گوهر نامیدش؛ تعریف این گوهر ساده است به سادگی یک گفتگوی خودمانی، راحت، و فرح بخش؛

به  همان سادگی که زمانی در کافه های شهر آثارش حک شد، نه در کافه، که در دل؛

کافه که بهانه ای بود برای گپ زدن؛ اکنون چقدر برای زنده نگه داشتنش می کوشید؟

زندگی چیزی نیست، که لب طاقچه عادت از یاد من و تو برود(سهراب سپهری)

پذیرش کلینیک:02177249607  -- 02177450159

نشانی کلینیک مشاوره شرق تهران: میدان رسالت- خیابان هنگام- خیابان فرجام- بعد از میدان صدم- ساختمان پزشکان نگین-طبقه 5 واحد 20

دو روی نگاه به زندگی

نوشته: امین میرموسوی(مشاور ارشد خانواده و موسس کلینیک)

دو روی نگاه به زندگی

کسی که می گوید: من از خانواده ای پر تنش آمده ام که بین پدر و مادرم فاصله های عاطفی زیادی بوده یا برعکس روابطی پر تنش داشته اند؛

با کسی که همین عبارتها را به کار می برد اما اضافه می کند که در نتیجه:

خودم صبر نیاموخته ام، به دنیا و آدمها بدبینم، دست خودم نیست که بر سر همسرم داد می زنم چون گذشته ام چنین بوده، الان مرتب محبت جلب می کنم، همسرم باید من را درک کند، چون گذشته ام سخت بوده، ....

دو تفاوت وجود دارد:

اولی صرفا توصیف زندگی خود را می کند.

دومی به غیر از توصیف، ضعف را مدام در خود پرورش می دهد و درونی می کند که چقدر مشکل دارد چون مرتب تکرار می کند و سرنوشتش را منفعلانه به گذشته پیوند می زند.

   دو خطر ، دومی را تهدید می کند:

نابودی خودش با ایجاد حس بی ارزشی و دوست نداشتن خود.

سوء استفاده احتمالی همسرش از همین ضعفش که : همینه دیگه وقتی چنین خانواده ای داری..... به همون بابا و مامانت رفتی!

پذیرش کلینیک: 02177249607

احساساتی از جنس زنانه

میرموسوی( مشاور و موسس کلینیک)

ایستادگی از نوع زنانه

دعوای بسیاری از زوجین به علت وجود حساسیت در یکی از آنها یا هر دوی آنها است ولی به طور کلی زن ها از حساسیت بالاتر و پیوندجویی بیشتر در روابط برخوردارهستند، که زمینه ی ستیز و مشاجره بین زن و مرد را فراهم می کند. حتی در ادبیات اصیل خارج و داخل مثل ناتاشای«جنگ و صلح»، اورسولای«صد سال تنهایی» یا در ادبیات ایران، بلور خانمِ« همسایه ها»، مرگان« جای خالی سلوچ» و بسیاری دیگر، فارغ از وجوه منفی و مثبت شان، بیش از مردهای مقابلشان همدلی می انگیزند، از زن های فیلم های مهرجویی گرفته تا واقعیت هایی که در ادبیات نمی گنجد بلکه در مراکز مشاوره نقل می شود همه شان از درد و رنجی حکایت می کند که حاکی از تلاش و تقلا برای به چنگ آوردن خوشبختی است، همه این زن ها هم محکمند و هم سخت منعطف.

اگر در مقطعی از تاریخ! جهان مردانه اعتماد به نفس زنان را از آنها گرفته، در عوض همین فقدان اعتماد به نفس، نیرویی مضاعف برای جنگیدن به آنها بخشیده است.

همانطور که تلاش "مرگان"برای بقا و نجات زندگی ، نماد شور زیستن است، گاهی در زندگی مردم هم مشاهده می کنم حتی به رغم بخت بدشان در تجربه خیانت یا سردی رابطه به وسع خود می کوشند که شاید مردان چنین نکوشند. زمانی شاید به پای ساده لوحی زنها می گذاشتم اما تاریخ و زندگی کنونی، پیگیری، تقلا برای نجات، جسارت و تمایل به تغییر و انعطاف آنها را ثابت کرده است.

بخشی از مطلب از نوشته های علی شروقی ، هفته نامه کرگدن می باشد.

 کلینیک مشاوره شرق تهران(میرموسوی): 02177249607

نشانی ما: میدان رسالت-خیابان فرجام- بعد از میدان صدم- ساختمان پزشکان نگین- طبقه 5 واحد 20

آموزش مهارت های ارتباطی( پیش از ازدواج ، پس از آن)

حضور در کلاس حتما نیاز به هماهنگی قبلی دارد و از پذیرش مراجعان بدون هماهنگی معذوریم

برای کسب اطلاعات بیشتر تماس حاصل فرمایید: 02177249607

نشانی کلینیک: میدان رسالت- خیابان هنگام- خیابان فرجام- بعد از میدان صدم- ساختمان پزشکان نگین- طبقه 5 واحد 20

خدمات مشاوره و روانشناسی در شرق تهران

خدمات مشاوره و روانشناسی محدوده نارمک، رسالت02177249607

چطور گفتگو کنیم؟

 نوشته: میرموسوی(مشاور و موسس کلینیک)

چطور گفتگو کنیم؟

خیلی وقت ها در جلسه های مشاوره شاهد این هستیم که وقتی خانمی می خواهد از شوهرش انتقاد کند از این عبارت ها استفاده می کند:

تو نسبت به من بی توجه شدی!

تو دیگر مرا دوست نداری!

تو بلد نیستی با یک خانم چه طور رفتار کنی!

سکوت هم البته باید اضافه شود که نشانگر نوعی انتقاد و یا یکی از مشکلات فوق است. این عبارت ها را من که مرد هستم بشنوم حتی به عنوان یک مشاور دقیقا نمی دانم باید چه کنم؟ و اولین چیزی که احتمالا به نظرم می رسد این است که مگه چی کم گذاشتم؟

در حالی که اگر مفهوم رسانده شود وضعیت فرق می کند. در این میان، نکته مهم دیگری وجود دارد و آن این است که خانم ها این انتظار را بیان می کنند که خودش باید بفهمه، بچه که نیست، درکش باید برسه، چطور می گفت من کم با دخترها نبودم و ...

اشتباه است؛ بهتر است انتظار در ذهنتان شکل نگیرد و به دلایلی که به تفاوت های زن و مرد مربوط می شود و پیش از این گفته شده، به خصوص در اوایل رابطه بهتر است از روش های زیر استفاده کنید:

من به توجه تو نیاز داشتم و احساس کردم به من توجه نداری!

من به محبت بیشتر تو نیاز دارم!

من به این که به من بگویی دوستم داری نیاز دارم!

دلم می خواهد با من این طوری صحبت کنی!

من دوست دارم با من این طوری رفتار کنی!

پذیرش کلینیک:02177249607

نشانی کلینیک: میدان رسالت- خیابان فرجام- بعد از میدان صدم- ساختمان پزشکان نگین- طبقه 5 واحد 20

کو گوش شنوا!

میرموسوی(مشاور و موسس کلینیک)

کو گوش شنوا!

 وقتی زوجین با هم مشاجره می کنند ممکن است یکی از آنها زودتر خشم وعصبانیتش فروکش کند و یکی دیرتر.

 آگاهی زن و شوهر نسبت به زمانی که باید به هم بدهند تا عصبانیت خاموش شود برای جلوگیری از دعوای مجدد و توانایی برای گفتگو و حل مسائل ضروری است. چون اگر نسبت به این مساله بی تفاوت باشند و به حرف های خود ادامه دهند یا بخواهند در این شرایط مشکل شان را حل کنند در حالی که  همسر هنوز عصبانی و ناراحت است قطعا برخورد مناسب و لحن مناسبی نخواهند داشت.

معمولا در این شرایط نشانه های خطر اینهاست:

- قطع کردن کلام یکدیگر

- همزمان با هم صحبت کردن

- متهم کردن

- مهلت فکر به یکدیگر ندادن

و در نهایت پرخاشگری فیزیکی یا کلامی

پذیرش کلینیک:02177249607